บทที่ 882 การแข่งขันที่เป็นธรรม

บรินน์ลุกขึ้นยืนแล้วยิ้มขณะลูบใบหน้าของเอลดอน "อย่าทำหน้าเครียดอย่างนั้นสิคะ มันน่ากลัวนะ"

"เอาเถอะค่ะ ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉัน แต่ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ"

"เธอเพิ่งพูดเมื่อสองนาทีก่อนนี้เองไม่ใช่เหรอว่าเธอยังเด็กอยู่"

"ฉันหมายถึงว่าฉันไม่ใช่เด็กในเรื่องความสัมพันธ์ต่างหากล่ะคะ ฉันดูออกน่าว่าผู้ชายค...