บทที่ 68

ความหนาวเย็นเยียบที่ร้ายกาจยิ่งกว่าคาถากลืนวิญญาณถาโถมเข้าใส่คริสโตเฟอร์อย่างจัง “คุณแม่... นีน่า...”

เรี่ยวแรงของเขาพลันหายไปสิ้น เขาโซซัดโซเซถอยหลังแทบล้ม ดีที่โอลิเวียประคองไว้ทัน

นางเหลือบมองเขา “น่าสมเพช เมื่อครู่นี้ยังทำอวดดีอยู่เลยไม่ใช่หรือไง”

น้ำเสียงของนางเจือความเหยียดหยาม แต่ดวงตาคู่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ