บทที่ 16 ตอบแทนน้ำใจ9

“ไม่ทันแล้วขอรับท่านแม่ ซานหลางขอแค่ท่านแม่อภัยให้ เพียงเท่านี้ก็มากพอแล้วขอรับ”

หยางซานหลางกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อไล่น้ำตาที่กำลังไหลริน เมื่อผู้เป็นแม่ได้ดึงมือของนาง ออกจากการเกาะกุมของเขา ใบหน้าที่ซีดเซียวกับเจื่อนไปมากกว่าเดิม ด้วยคิดว่าคนที่ประคองกอดอยู่ ไม่ยอมให้อภัยแก่เขา เพียงครู่เดียว มือบางข...