บทที่ 17 ตอบแทนน้ำใจ10

หญิงสาวยิ้มเย็นกับความคิดของศัตรู ‘ข้าก้าวมาเป็นขุนพลได้ เจ้าคิดว่าข้าจะใช้เป็นเพียงแส้หรืออย่างไร’

เมี่ยวจ้านใช้เวลาเพียงพริบตา ในการเก็บแส้และนำอาวุธอีกชิ้น ออกมาไว้ในมือแทน

“เด็กน้อย! อย่าเสียเวลาตามข้าเลย สู้เอาลมหายใจอันน้อยนิดที่เหลืออยู่ไปปกป้องมารดาเจ้ามิดีกว่าหรือ”

เสียงที่ดังออกมานั้นเค...