บทที่ 29 อากาศหนาวไม่ทำให้เรารักกัน

“อากาศหนาวไม่ได้ทำให้เรารักกัน” ซีหรูทบทวนคำพูดของตัวเองบุรุษเช่นไรจึงจะห่างกายหญิง แม่ยามรบทัพยังคิดถึงกลิ่นกาย แม้ยาม ป่วยไข้ยังต้องการไออุ่น

“จำไว้ซีหรู” พึมพำเช่นกันก่อนจะนอนหลับใหล

จวนอ่องไร้พ่าย

“เคลื่อนเกี้ยวววววว” เกี้ยวหลังใหญ่ที่มีคนแบกหามถึงสิบสองคนของหยางฟางหรานเคลื่อนออกจากจวนอ๋องไร้พ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ