บทที่ 25 25

“คิก ๆ อิงกี้รู้ว่าคุณห่าร้อนแรงแค่ไหน และเหนื่อยไม่เป็นค่ะ อ๊ะ! อือ!” หล่อนเอ่ยพลางจับแก่นกายร้อนของชายหนุ่มสอดแทรกประสานร่างกับตัวเอง

“โอว์! ขยับสิอิงกี้ อ่า! อย่าช้า อืม!” สั่งเสียงพร่าเหมือนกำลังจะมีความสุข

แล้วคำด่าทอของเนตรนภาก็สาดซัดเข้ามาในหัว ภาพใบหน้าสวยของคนตัวเล็กก่อนจาก ลอยซ้อนทับบนใบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ