บทที่ 72 72

ดึงมือที่ถูกจับกุมด้วยมือเล็กออกมาไว้กับตัว พลางขยับตัวถอยห่างอีกคนไป ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ เหมือนจะห่วงมิราวรรณ เหมือนยังรัก แต่ทำไมต้องมีหญิงสาวอีกคนทับช้อนเข้าในในความรู้สึกด้วย ป่านนี้จะเป็นยังไง ใช่ เขาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าออกมาไม่ได้บอกสาวน้อยเลย

“เหวขอโทร.กลับบ้านก่อนนะ” ยกมือขึ้นปาดน้...