บทที่ 43 ต่อเลยได้ไหมคะ?

四十三

“อ๊า…เฮีย…เฮียหลง” เธอครางเสียงแผ่ว แขนเรียวเกี่ยวกระหวัดรอบลำคอแกร่งแน่นขึ้น ราวกับต้องการยึดเหนี่ยวสิ่งเดียวที่ทำให้เธอไม่หลุดลอยไปกับห้วงอารมณ์ที่ถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน

ขณะที่สายตาของทั้งสองสบกันอีกครั้ง ดั่งต้องมนต์เสน่หา พายุแห่งความปรารถนาพัดโหมเข้าใส่พวกเขาอย่างไม่อาจต้านทานได้ ริม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ