บทที่ 6 เฮียอย่า NC (เฮียหลง)

六

‘หนูขอจินตนาการภาพของเฮียสองคนในเชิงสวาทเลยนะ…ถึงเฮียจะไม่อนุญาต แต่มันก็ไม่ทันแล้ว…’ เธอคิดอย่างรู้สึกผิด แต่ก็ปนเปด้วยความสุขที่ยากจะอธิบาย

เสียงลมหายใจของเธอเริ่มถี่ขึ้น ท่ามกลางห้องที่เงียบสงบ เสียงกระซิบของจินตนาการและความปรารถนาของเธอดังขึ้นอย่างชัดเจนในใจ ทุกสัมผัสที่เธอมอบให้ตัวเองเต็มไปด้วยความเร้าอารมณ์ ราวกับไฟที่โหมกระหน่ำไม่ยอมมอดดับ

ในตอนนั้นเอง ถังหูลู่รู้เพียงอย่างเดียวว่า เธอไม่อาจหนีจากความรู้สึกนี้ได้อีกต่อไป…

หยวนหลงที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ร่างกายยังคงชุ่มไปด้วยละอองน้ำที่เกาะพราวตามแผงอกและกล้ามเนื้อแน่นกระชับ

ผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบสะโพกของเขาเผยให้เห็นร่องรอยของความเป็นชายที่น่าหลงใหล ความคิดเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นในหัวทันทีเมื่อเขานึกถึงถังหูลู่ น้องสาวบุญธรรมที่เขาชอบกลั่นแกล้งมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

‘สงสัยจะต้องแกล้งให้เธอหน้าแดงเล่นอีกแล้ว...’ หยวนหลงยิ้มมุมปาก เดินตรงไปยังห้องของถังหูลู่ด้วยท่าทีสบาย ๆ เขาหมุนลูกบิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้เคาะตามนิสัย และสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าก็ทำให้เขาชะงักไปชั่วขณะ

ร่างเปลือยเปล่าของถังหูลู่นอนแผ่อยู่บนเตียง ผิวเนียนละเอียดของเธอเปล่งประกายราวกับหินอ่อนที่สลักอย่างประณีต เรือนผมยาวสยายราวกับแพรไหม ใบหน้าของเธอแดงเรื่อ ขณะที่ลมหายใจถี่กระชั้น ร่างกายเล็ก ๆ ของเธอกำลังไหวสะท้านจากการปรนเปรอตัวเอง

“อ๊ะ...อร๊าง~!” เสียงครางหวานนั้นดังลั่นออกมาจากริมฝีปากของเธออย่างชัดเจน ขาเรียวเล็กทั้งสองถ่างออกจากกันและเปิดเผยทุกสิ่งอย่าง มันทั้งยั่วยวนและท้าทายหัวใจ

นิ้วกลางกับนิ้วนางของถังหูลู่แนบชิดสนิทกัน ขณะที่เกี่ยวกระหวัด สอดเข้าสอดออก และตะบี้ตะบันส่วนสงวนที่น่าหลงใหลนั้นอย่างไม่ยั้งมือ กระทั่งทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาอย่างน่าหวาดเสียว

หยวนหลงมองภาพตรงหน้าด้วยดวงตาเบิกกว้าง อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ลมหายใจของเขาติดขัดราวกับลืมหายใจไปชั่วขณะ ภาพที่เห็นไม่ใช่แค่ทำให้เขาประหลาดใจ แต่ยังปลุกเร้าความรู้สึกบางอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

‘นี่ถังหูลู่น่าเอาขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?’ เขาครุ่นคิดด้วยหัวใจที่ระส่ำระสาย ไม่เคยคาดคิดถึงสถานการณ์เช่นนี้มาก่อนเลยอย่างแท้จริง

เสียงครวญครางของเธอราวกับเสียงกระซิบของสายลมยามค่ำคืน เสียงนั้นช่างหวานล้ำและเร้าอารมณ์จนเขารู้สึกเหมือนเลือดในกายกำลังเดือดพล่าน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจของเขาพยายามบอกให้เขาถอยออกไป

แต่ขากลับไม่ยอมขยับ...

หยวนหลงสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามควบคุมตัวเอง ก่อนจะค่อย ๆ ปิดประตูและล็อกมันลงด้วยความตั้งใจ ผ้าขนหนูบริเวณเป้าของเขามีบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่ชูชันขึ้นมาอย่างแข็งขัน ดูเหมือนว่าจะพร้อมแล้วสำหรับบางอย่างที่ท้าทายต่อศีลธรรม

‘ไม่ไหวแล้ว...ถึงอาจจะโดนป๊ากับม๊าว่าก็เถอะแต่ถ้าจะให้ระงับอารมณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้...เราทำไม่ได้จริง ๆ ...หึหึ...ขอโทษนะอาหมวย...ที่อาเฮียคนนี้มันหื่นกามแถมยังขี้เงี่ยนอีกต่างหาก...’

บรรยากาศในห้องตอนนี้หนักอึ้งด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชายและน้องสาวบุญธรรมที่เคยเรียบง่ายกำลังจะเปลี่ยนไป และในใจของทั้งคู่รู้ดีว่า หลังจากนี้ จะไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป…

ในอดีต

ถังไห่เฉิงและหยวนชิงหลานเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยในจีน มิตรภาพของพวกเขาแน่นแฟ้นราวกับสายใยที่ถักทออย่างประณีต ด้วยความฝันและเป้าหมายเดียวกัน

พวกเขาจึงตัดสินใจย้ายมายังประเทศไทยเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ และสร้างธุรกิจร่วมกัน ซึ่งถังไห่เฉิงรับบทบาทเป็นประธานบริษัท ส่วนหยวนชิงหลานทำหน้าที่เลขาส่วนตัวอย่างซื่อสัตย์และมุ่งมั่น

ธุรกิจของทั้งคู่เติบโตอย่างมั่นคง ท่ามกลางความสำเร็จนั้น พวกเขาเริ่มมองหาแสงสว่างในชีวิตส่วนตัว ต่างฝ่ายต่างมีครอบครัวของตัวเอง

ถังไห่เฉิงแต่งงานและมีลูกสาวหนึ่งคนที่เขาตั้งชื่อว่า ถังหูลู่ หญิงน้อยที่เปรียบเสมือนดวงใจของเขา

ส่วนหยวนชิงหลานก็สร้างครอบครัวและมีลูกชายสองคน หยวนยิงและ หยวนหลง สองพี่น้องที่เป็นเหมือนเงาของกันและกัน

ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลก...

เมื่อผ่านไปเพียงสามปีหลังการแต่งงาน ถังไห่เฉิงต้องสูญเสียภรรยาที่รักไปในอุบัติเหตุรถยนต์อย่างไม่คาดฝัน ความเจ็บปวดที่กัดกินหัวใจทำให้เขาหันมาทุ่มเททุกสิ่งให้กับงานและลูกสาวตัวน้อย เช่นเดียวกับหยวนชิงหลานที่เผชิญหน้ากับความสูญเสีย เมื่อสามีของเธอจากไปเพราะโรคร้ายที่รักษาไม่หาย

แม้ทั้งสองจะต้องแบกรับความทุกข์ไว้ในใจ แต่ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนที่พวกเขามีต่อกันยังคงไม่เคยเปลี่ยนแปลง

พวกเขาต่างผลัดกันช่วยเหลือและดูแลลูก ๆ ของกันและกันราวกับครอบครัวเดียวกัน จนกระทั่งวันหนึ่ง ความใกล้ชิดเหล่านั้นได้พัฒนาไปสู่ความรัก และในที่สุดทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกัน

สำหรับเด็ก ๆ ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากการเป็นเพื่อนเล่น กลับกลายเป็นความผูกพันที่ลึกซึ้งขึ้นเมื่อพวกเขาต้องใช้ชีวิตร่วมกันในฐานะพี่น้องต่างสายเลือด

ถังหูลู่ แม้จะอายุห่างจากหยวนยิงและหยวนหลงเพียงปีเดียว แต่ก็รู้สึกถึงความแตกต่าง หญิงสาวมีนิสัยสดใส ขี้เล่น และค่อนข้างอ่อนไหวต่อความรู้สึกของคนรอบข้าง

ในขณะที่สองพี่น้องชายมีความสง่างามในแบบของตัวเอง หยวนยิงผู้เป็นพี่ชายคนโตมีความสุขุม สุภาพ และอบอุ่น ในขณะที่หยวนหลงน้องชายคนรองกลับเต็มไปด้วยความดุดัน เจ้าเล่ห์ และมักชอบแหย่ถังหูลู่เล่นจนเธอเขิน

แม้ภายนอกความสัมพันธ์ของพวกเขาจะดูเรียบง่าย แต่ลึก ๆ แล้วหัวใจของถังหูลู่เริ่มหวั่นไหวตั้งแต่วันที่ถังไห่เฉิงและหยวนชิงหลานประกาศแต่งงาน เธอต้องพบเจอกับหยวนยิงและหยวนหลงบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ ความใกล้ชิดนั้นทำให้เธอเริ่มมองพวกเขาในมุมที่เปลี่ยนไป

ในยามที่หยวนยิงส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ หัวใจของเธอก็เหมือนกับละลายลงราวกับหิมะที่ต้องแสงแดด และเมื่อหยวนหลงแกล้งแหย่หรือมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ร่างกายของเธอกลับร้อนรุ่มอย่างที่เธอไม่เข้าใจ

ความรู้สึกเหล่านั้นทวีความซับซ้อนขึ้นทุกวัน ราวกับน้ำที่ค่อย ๆ ล้นแก้ว แต่เธอไม่อาจห้ามใจตัวเองได้

ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากความสนิทสนมธรรมดากำลังจะกลายเป็นบางสิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้นในหัวใจของพวกเขา ทั้งสามต่างเก็บความรู้สึกที่ไม่อาจพูดออกมาไว้ลึกสุดในใจ แต่ยิ่งพยายามเก็บซ่อนเท่าไร ความปรารถนากลับยิ่งก่อตัวอย่างเงียบงันในเงามืดของจิตใจ...

ตลอดมา

ถังไห่เฉิง ผู้เป็นพ่อของถังหูลู่ แม้จะไม่ได้เลี้ยงดูเธออย่างประคบประหงมตามแบบฉบับพ่อผู้หวงลูกสาว แต่ก็มีจุดมุ่งหมายในใจที่จะทำให้เธอเติบโตขึ้นมาอย่างรู้จักโลก รู้จักดูแลตัวเอง

อย่างไรก็ตาม...

การที่หยวนยิงและหยวนหลง สองพี่ชายบุญธรรม คอยเกาะติดและปกป้องเธอในทุกย่างก้าว แม้จะไม่แสดงออกอย่างชัดเจน แต่สายตาและการกระทำของพวกเขาก็เป็นเกราะที่ทำให้ถังหูลู่มีโอกาสพบเจอหรือสนิทสนมกับผู้ชายน้อยมาก

ชีวิตของถังหูลู่จึงเปรียบเสมือนกระต่ายน้อยในกรงทอง เธอไม่เคยสัมผัสความรัก ไม่เคยมีแฟน และไม่เคยเรียนรู้เรื่องความสัมพันธ์ชายหญิงอย่างแท้จริง

ความไร้เดียงสานี้กลับทำให้เธอยิ่งเป็นที่จับตามองของหยวนยิงและหยวนหลง สองหนุ่มผู้ซึ่งมองเธอราวกับนักล่าที่จับจ้องเหยื่อแสนบริสุทธิ์

ค่ำคืนนี้ก็เช่นกัน หลังจากหยวนหลงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ กลิ่นสบู่หอมอ่อนจากร่างกายของเขายังอบอวลอยู่ในอากาศ เขากำลังคิดหาวิธีแกล้งน้องสาวบุญธรรมอย่างเคย แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดคือ เมื่อเขาเปิดประตูห้องของถังหูลู่โดยไม่ได้เคาะก่อน เขากลับได้พบกับภาพที่ปลุกเร้าความรู้สึกในส่วนลึกของหัวใจ

บนเตียง ถังหูลู่ในสภาพเปลือยเปล่ากำลังจมอยู่ในจินตนาการส่วนตัว นิ้วเรียวเล็กของเธอเคลื่อนไหวอย่างช่ำชอง พร้อมกับเสียงครางแผ่วเบาที่ดังออกมาจากลำคอขาวนวล

“เฮียอย่า...อย่าหยุด...อย่านะ...” เสียงของเธอแหบพร่าอย่างยากจะควบคุม ราวกับกระซิบกับใครบางคนในห้วงฝัน

แต่แล้ว...

เสียงล็อกประตูดัง “กรึก!” ฉุดให้เธอหลุดจากจินตนาการในทันที ดวงตาของถังหูลู่เบิกกว้าง เมื่อเธอเห็นหยวนหลงยืนอยู่ตรงประตูในสภาพที่สวมเพียงผ้าขนหนูพันกายต่ำ

เธอตื่นตระหนกจนลนลาน มือไม้พยายามปิดบังเรือนร่างอย่างไม่เป็นจังหวะ ก่อนจะคว้าผ้าห่มที่พับอยู่ขึ้นมาคลุมตัวอย่างรีบเร่ง

“เฮียหลง! เฮียเข้ามาทำอะไรในห้องของหนู...” เสียงของเธอสั่นไหวราวกับใบไม้ที่ถูกลมพัดแรง หัวใจของเธอเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมาจากอก

To be continued...