บทที่ 17 ไม่รู้จริงเหรอมิรา?

สองชั่วโมงต่อมา...

หลังจากกิจกรรมอันร้อนแรงบนเตียงจบลง เมลิสสาเหลือบไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังก็ถึงกับตกใจ รีบสะกิดเตือนคนที่ยังนอนนิ่งอยู่บนเตียง “ตะ...ตอนนี้จะสิบโมงแล้วนะคะ”

“แล้วไง?” คนที่ถึงจุดหมายปลายทางไปสองครั้ง ถามเลิกคิ้วอย่างกวนๆ

“กะ...ก็ท่านต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอคะ” เมลิสสามองหาเสื้อคลุ...