บทที่ 44 เธอเป็นผู้หญิงของฉัน

“แค่นั้นเหรอลิซ่า?” แมร์รี่ถามอย่างไม่เชื่อ

“แค่นั้นจริงๆ ค่ะ” เมลิสสายืนยันเสียงหนักแน่น

“แล้วไปเที่ยวไทยมาเป็นไงบ้างจ้ะ”

“เอ่อ...มิราอยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหนค่ะ แค่อยู่กับญาติๆ ที่บ้าน ขอโทษเรื่องของฝากด้วยนะคะ พอดีต้องกลับกะทันหันก็เลยไม่ทันได้ซื้ออะไรมาฝากคุณแมร์รี่” เมลิสสารู้สึกผิดที่ต...