บทที่ 45 ผัวเป็นถึงหุ้นส่วน จะกลัวอะไร

เช้าวันต่อมา...

เมลิสสาขยับตัวตื่นอย่างยากลำบาก เพราะถูกมือหนาโอบรัดเอาไว้จนขยับตัวออกห่างจากอีกฝ่ายไม่ได้

“อื้อ...จะรีบตื่นไปไหน หืม...” คาเรนเทียครางท้วงเพราะยังนอนไม่เต็มอิ่ม

“ปล่อยค่ะ หนูจะไปทำงาน” เมลิสสาหน้าแดงก่ำเมื่อมือหนาเริ่มล้วง และลูบคลำบริเวณเนินเนื้อที่อวบอูมไปมาเบาๆ

“ไม่ต้องทำหรอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ