บทที่ 48 เราใช้ชีวิตอยู่ห่างกันไม่ได้

“เยี่ยมครับ” คาเรนเทียพยักหน้ารับเบาๆ ขณะที่เมลิสสาเดินกลับเข้าไปเปลี่ยนชุดเดิมที่ใส่มา

“เธอทั้งสวยแล้วก็น่ารักมากๆ เลยค่ะ” เจบีเอ่ยชม

“ขอบคุณครับ เธอค่อยข้างจะขี้อายนิดๆ”

“เอ่อ...ใช่คนที่เป็นข่าวด้วยหรือเปล่าคะ”

“ก็...ครับ” คาเรนเทียเอ่ยรับตรงๆ

“คุณจะโกรธไหม หากฉันจะถามว่า...เธออายุถึงยี่สิบหร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ