บทที่ 70 ย้อนกลับไปในวันที่...

“เอ่อ...” คนที่เพิ่งจะสูญเสียสุนัขตัวโปรดไปพูดอะไรไม่ออก

“ใจผมมันคิดไปสารพัดว่าเธอจะไปอยู่ที่ไหน จะปลอดภัยหรือเปล่า จะกินข้าวหรือยัง จะรู้หรือเปล่าว่าผมทั้งคิดถึงทั้งห่วงจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”  คาเรนเทียตัดพ้อทั้งน้ำตา

“เธอปลอดภัยดี” อเลกซานโดรกัดฟันบอก แม้จะมองไม่เห็นภาพของหญิงสาว แต่รู้ว่ารอบๆ กาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ