บทที่ 74 ฮานเป็นลูกของฉันแค่คนเดียว

โรฮานที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวใดๆ โบกมือให้พนักงานสาวที่ยืนทำหน้าช็อกอยู่ตรงประตูหน้าห้องอาหาร ก่อนจะหันมาถามผู้เป็นมารดาอย่างสงสัย “แม่ฮะ เราจะไหนคับ”

“ฮึก...” เมลิสสากลั้นเสียงสะอื้น น้ำตาไหลอาบแก้มเป็นทางยาว จนแอนดรูต้องรีบล้วงผ้าเช็ดหน้าส่งให้อย่างรู้สึกสงสาร

คาเรนเทียยืนหันหลังให้สองแม่ลูก พร้อมก...