บทที่ 2 ชนท้องน้องสาว_ห้องขนาดสี่คูณสี่

แน่นอนว่าถ้าแค่ร่างกายที่สูงกว่า 190 เซนเตอร์เมตร วัยเพียง 20 ไม่น่าจะมีความใหญ่โตจนล้นมือสาวเป็นแน่ ก่อนเริ่มงานเหล่าสินค้าจะได้รับการแจกยาขยายหลอดเลือดเฉพาะที่ พร้อมยาบำรุงกำลัง เพื่อผลงานที่ดีเป็นที่ประทับใจของเหล่าลูกค้าอันทรงเกียรติ

นาโอะปล่อยเปิดทุกส่วนให้อิซึมิสวาปามอย่างเต็มที่ ลูกค้าคนล่าสุดคนนี้ของนาโอะมีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา ผู้จัดการร้านได้กระซิบบอกเขาว่า อิซึมิ มีพ่อเป็นยากูซ่า แต่เธอออกเรือนไปกับนักธุรกิจหนุ่มอนาคตไกล แต่คาดว่าสามีของเธอคงให้เวลางานกับงานมากเกินไป หรือไม่ก็จริงๆ แล้ว คู่ชีวิตคู่นี้อาจจะไม่ได้รักกัน ชีวิตคู่ของทั้งสองคงเกิดจากผลประโยชน์ทางธุรกิจ

อิซึมิ ใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรี เปิดกว้างทั้งด้านอารมณ์และร่างกาย โดยเฉพาะร่างกายที่เธอใช้มันอย่างสิ้นเปลืองอย่างมาก อย่างลิ้นที่เธอลากลิ้นของเธอไปทั่วแผงอกของนาโอะ ที่ทำเอายอดอกแข็งไปหมด

อ้าร์สสส อิซึมิ ชื่นชอบการบรรเลงและควบคุมตามนิสัยของหญิงสาวที่มีพ่อเป็นผู้มีอำนาจ นาโอะเสียวซ่านไปทั่วทุกรูขุมขนตามร่างกาย ยกเว้นตำแหน่งเดียวที่เขาต้องดูแลไม่ให้มันมีแม้สักเส้นเดียว

ใบหน้าหญิงสาวไถลงต่ำมาเรื่อยๆ ใต้สะดือช่างเกลี้ยงเกลาน่าม่ำจนเธออดรนทนต่อไปไม่ไหวแล้ว กลีบปากสวยอ้ากว้างอย่างเต็มที่เพื่อจะอมสองลูกเข้าไป ส่วนมือเล็กก็ขยับขยายเนื้อที่ล้นมือให้ปลดปล่อยน้ำที่เธอกระหายร้องบอกว่าอดอยากปากแห้งให้เธอได้ดื่มกิน

อ๊ะ ซี๊ดดดด ชายทั้งแท่งให้แข็งแรงเก่งกาจมากแค่ไหน ถ้าต้องมาเจอกับปากของผู้หญิงที่กำลังอดอยากปากแห้งมาสักพักก็ต้องร้องครางเสียงดังอย่างนาโอะ

เฮ่อ อ้าร์สสสส พั่บพั่บ นาโอะกอบกุมขยุ้มศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมยาวสีน้ำตาลเข้มไว้จนเกร็งไปทั่วร่าง อิซึมิขยับโยกแทบจะกลืนเขาไปทั้งดุ้น โยกเข้าไปทีส่วนปลายกระแทกกับคอหอยของเธอ จนเขาคิดว่าเธอต้องการจะให้เขาแทงคอเธอให้ทะลุได้ทุกเมื่อ

โอ้ววววว ร่างทั้งร่างของนาโอะเกร็งกระตุกพร้อมกับปล่อยน้ำร้อนขุ่นครั่กไหลลงคออิซึมิ แทบจะทันทีโดยที่เธอไม่ต้องกลืนด้วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ

เฮ่อเฮ่อเฮ่อ น้ำแรกของคืนนี้ที่พึ่งจะช่วงต้นชั่วโมงเท่านั้น นาโอะเหมือนจะเสียน้ำที่สะสมมายี่สิบสี่ชั่วโมงไปหมดตัวเสียแล้ว

เฮือก และเหมือนอิซึมิจะไม่เพียงพอ เธอดูดส่วนปลายเหมือนต้องการบางอย่างอีก อ้าร์สสส นาโอะครางร้องลั่น เมื่ออิซึมิเข้าสู่ความวิปริตกำลังดูดกระตุ้นให้เขาปล่อยน้ำยูเรียให้เธอได้ดื่มด่ำ

ฉี่....นี้แหละคือลูกค้านามว่าอิซึมิ อ้า ในที่สุดนาโอะก็ปลดปล่อยปัสสาวะพุ่งเป็นสาย อิซึมิแหงนหน้ารับดื่มด่ำเต็มปากเต็มหน้าเธอไปทั่วผสมไปกับน้ำอุ่นที่ไหลออกมาจากฟักบัวเหนือศีรษะพวกเขาทั้งสอง

เมื่อค่ำคืนอันเร้าร้อนเต็มเปี่ยมไปด้วยความวิปริตของลูกค้านามว่าอิซึมิใกล้หมดลง

“นาโอะ ฉันไปยุโรปครั้งนี้มีของมาฝากเธอกับน้องสาวเธอด้วยนะ”

“ขอบคุณครับ ครั้งนี้ผมจะรับไว้ แต่ต่อไปไม่ต้องนะครับ”

“เธอเนี่ยนะ! จริงๆ เลย” อิซึมิที่นั่งสูบบุหรี่ไปด้วยยิ้มให้กับชายหนุ่มที่กำลังแต่งตัว “แถมยังตรงต่อเวลาด้วย”

นาโอะยิ้มและชำเลืองไปมองถังขยะเล็กที่อยู่ข้างเตียง ในนั้นมีถุงยางที่ใช้แล้วสี่อันถูกผูกปมไว้ คืนนี้เขาเสียน้ำกับร่องของอิซึมิไป 4 น้ำ และในปากเธออีก 2 น้ำ ถ้าเขายังไม่รีบออกไปอีก พรุ่งนี้เขาคงไม่สามารถมาทำงานได้แน่ๆ

“ผมขอตัวก่อนนะครับ”

“ถุงของฝาก เธอจะลืมแล้วเหรอ” อิซึมิร้องเตือน

เกร็ก นาโอะ ค่อยๆ เปิดประตูห้องเช่าให้เบาที่สุด เมื่อเขากลับมาถึงห้องเช่าก็เกือบตีห้าแล้ว เขาไม่ต้องการทำเสียงดังให้มิกะต้องตื่น แต่ประตูห้องมันเก่าเหลือเกิน เขาได้แจ้งเจ้าของห้องเช่าไปหลายครั้งแล้วว่าให้มาเปลี่ยนกลอนประตู แต่ก็เหมือนพูดไปกับสายลมก็ไม่ปาน

นาโอะเดินไปแหวกม่านเล็กน้อยเพื่อทอดสายตามองไปยังเตียงนอนขนาดสามฟุตว่ามีร่างสาวน้อยวัยสิบหกนอนอยู่หรือไม่ เหมือนทุกๆ วันที่เขากลับมาจากทำงาน มิกะยังหลับอยู่ เธอจะตื่นในอีกหนึ่งชั่วโมงเพื่อไปเรียนหนังสือ

นาโอะ เดินไปที่เดย์เบดริมผนังหน้าต่างกระจกอีกด้าน และล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนเพลีย ในห้องเช่าขนาดสี่คูณสี่ประกอบด้วยทุกอย่าง คือเตียงนอนขนาดสามฟุต โต๊ะเขียนหนังสือที่อยู่ห่างจากเตียงแค่ก้าวเดียวมีไว้ให้มิกะนั่งเรียนหนังสือ เท่านั้นยังไม่พอผนังมีราวแขวนยาวประมาณหนึ่งเมตรสำหรับแขวนเสื้อผ้าที่มีเพียงไม่กี่ชุดของมิกะรวมถึงชุดนักเรียนประจำฤดูกาลต่างๆ และพื้นที่ส่วนนั้นทั้งหมดถูกกางกั้นด้วยม่านที่แยกให้เธอเป็นสัดส่วน

ส่วนตัวเขานะเหรอ ก็เดย์เบดริมผนังหน้าต่างคือเตียงนอนที่เขาใช้เป็นที่ซุกหัวนอนนานกว่าสองปี เงินที่เขาหามาได้นอกจากเป็นค่ากินอยู่แล้ว ที่ต้องจ่ายหนักไม่แพ้คือค่าเทอมของมิกะ และส่วนที่เขาต้องปันออกไปเก็บสะสมสำหรับความใฝ่ฝันของเขา นั่นก็คือการซื้อบ้านบนพื้นที่ที่ดินในกรุงโตเกียวให้จงได้

ไม่ทันไรความง่วงงุนก็เข้าครอบงำหยุดยั้งความคิด นาโอะหลับไปอย่างรวดเร็ว