บทที่ 45 ค่าคุ้มครองมาเฟีย_ กลับไปเรียน

“กานต์ ฉันได้สั่งการเรื่องมหาวิทยาลัยใกล้บ้านให้นายแล้ว”

“พี่จะให้ผมเรียนหรือครับ”

อืม “ซึ่งฉันจะเป็นคนรับส่งนายเอง” กานต์ยิ้ม และพยักหน้า เรียนก็เรียนมีอะไรแตกต่าง ตอนนี้เขาไม่ต่างกับการถูกเลี้ยงต้อยเลยสักนิด เอาเถอะ! แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน มีอะไรให้เขาทำฆ่าเวลาบ้าง

“ขอบคุณนะครับ ผมรู้สึกเป็นเกียรต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ