บทที่ 44 บทลงโทษของเทพธิดา

“ข้ารู้สึกว่าร่างกายข้าไม่เจ็บปวดอีกแล้ว”

“ดูผิวหน้าของข้าสิ มันงดงามขึ้นดังตาเห็น”

“แผลที่ข้อมือของข้าก็จางหายในทันที เจ้าไม่ได้โกหกจริง ๆ ”

เสียงพูดคุยดังขึ้น ลู่เสียนที่ตอนนี้เริ่มได้สตินางค่อย ๆ ลืมตา และมองไปรอบ ๆ พบเพียงความมืด ลู่เสียนพยายามขยับตัว แต่ทำไม่ได้แขนทั้งสองของนางรู้สึกเหมือนถูกตร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ