บทที่ 49 บทที่ 16

บทที่ 16

อู๋ไฉ่หงหันไปยิ้มให้คนเป็นแม่ เธอเป็นผู้ใหญ่แล้วแท้ ๆ แต่พอได้อยู่ในร่างเด็กก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเด็ก ๆ ถึงอยากขยับเนื้อขยับตัว เพราะเคยควบคุมแขนขาของตัวเองไม่ได้ พอทุกอย่างมันเริ่มเป็นอย่างที่ต้องการก็เลยดีใจ การเป็นเด็กมันทำให้เกิดความสุขขึ้นได้ง่ายกว่าที่คิดจริง ๆ

ขณะนั้นสาวใช้คนใหม่ก็เอ...