บทที่ 69 บทที่ 5 แปลกไป

บทที่ 5 แปลกไป

หลายวันมานี้ อ๋องชุนสามารถว่าราชกิจในจวนได้อย่างสงบ ไม่ถูกรบกวนให้รำคาญใจดังเช่นก่อนสตรีที่เคยตามตื๊อ ร้องไห้ คร่ำครวญ จนแทบไม่ปล่อยให้เขาได้หายใจ…กลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

ตั้งแต่วันแห่งความวุ่นวายที่จวนของท่านยาย เขาก็มิได้เห็นเงานางอีกเลย ไม่ว่าที่จวนสกุลชุน หรือแม้แต่ในงานเลี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ