บทที่ 76 บทที่ 12 ระแวง

บทที่ 12 ระแวง

อ๋องชุนกลับจากร้านน้ำชา แต่ใจกลับไม่สงบสักนิด เหมือนพาตัวเองออกจากที่นั่นได้ แต่ปล่อยหัวใจทิ้งเอาไว้กับสตรีที่เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมทำเป็นแบบนี้กับนาง เขาเกลียดนางมาไม่ใช่หรือ

เขาโยนชุดเอกสารราชกิจลงบนโต๊ะ หวังเบี่ยงเบนความคิด แต่ภาพใบหน้าสงบของนางกลับลอยขึ้นมาแทนตัวอักษรทุกบรรทัด

“เหต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ