บทที่ 95 บทที่ 31 ความสุขในรั้วจวน (จบบริบูรณ์)

บทที่ 31 ความสุขในรั้วจวน

แสงแดดยามอรุณสาดเข้ามาในเรือน ซินหยี่นั่งพิงตั่ง โอบอุ้มลูกสาวตัวน้อย เมยเอ๋อร์ไว้ในอ้อมแขน ข้างกายมีอ๋องชุนอุ้มลูกชายทั้งสองคนคนหนึ่งหลับตาพริ้ม อีกคนร้องเสียงดังลั่นจนบ่าวไพร่วิ่งวุ่น

“เหยียนเอ๋อร์เสียงดังนัก ข้ารู้แล้วว่าเจ้ามีปอดแข็งแรง ไม่จำต้องตะโกนให้ทั้งจวนได้ยินก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ