บทที่ 58 บทที่ 57 รู้สึกผิด

บทที่ 57 รู้สึกผิด

“คราวนี้ฉันพาน้องกลับได้แล้วใช่ไหม”

“เดี๋ยวสิครับ ไหน ๆ ก็มาไร่ปาริฉัตรทั้งทีแล้วต้องกินข้าวด้วยกันสักมื้อสิ” ชรัณเอ่ยด้วยความปราบปลื้มยินดีที่เพื่อนทั้งสองเคลียร์ใจกันได้ และนับว่าเป็นโอกาสทองที่ทั้งสองได้มาเจอหน้ากันในรอบหลายปี จึงอยากชวนทุกคนกินข้าวพร้อมหน้ากันหน่อย

“กินข้าวเห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ