บทที่ 75 เด็กมันร้าย - 74

#ภายในบ้าน

ตอนแรกฉันคิดว่ามีคนอยู่แต่พอเข้ามาบ้านมันเงียบและวังเวง แถมมองไปรอบ ๆ บริเวณนี้ไม่มีบ้านหลังอื่นตั้งอยู่เลย ยิ่งทำให้บรรยากาศวังเวงคูณสองขึ้นไปอีก

“นอนห้องนั้นนะ”

“อ่ะ” ฉันสะดุ้งกับเสียงพูด ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่หันมาเจอตุล ถึงจะไม่อยากอยู่กับเขาแต่ตอนนี้การมีเขาอยู่ใกล้ ๆ มั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ