บทที่ 80 เด็กมันร้าย - 79 อย่าร้องไห้สิ

เมื่อตกลงแล้ว นับตั้งแต่ตอนนี้ไปจนถึงเข้านอนสถานะของฉันกับตุลจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

“เป็นแฟนกันหอมแก้มได้ไหม?”

“อื้อ” พอพยักหน้าตอบตุลก็ยื่นริมฝีปากมาจุ๊บที่แก้มฉันเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อ “หอมกลับคืนสิ”

“สัญญานะว่าจะพากลับกรุงเทพจริง ๆ” ฉันถามน้ำให้แน่ใจอีกครั้ง

“จริง”

พอได้คำตอบที่ชัดเจนฉันก็เขย่งเท้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ