บทที่ 51 ตอนที่ 51

เวย์นั่งนิ่งให้มากที่สุดฟังเสียงเคาะนิ้วเบาๆเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ขาสองข้างห้อยอยู่แค่ตรงหน้าเธอส่ายไปมาจนน่าเวียนหัว เขาบอกว่าจับได้แล้วจะปล้ำแล้วแบบนี้ใครจะกล้าเสนอตัวออกไปเล่า เสียงเขาเงียบลงไม่ถึงนาทีก็แทนที่ด้วยเสียงแก้วที่แตกกระจายอยู่กับพื้นอีกครั้ง

เพล้ง!!

“ถึงเวลาหนูน้อยแล้ว” เขาลงจากเคาน์เต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ