บทที่ 9 ตอนที่8

“ใครปิดไฟว่ะ…”พี่ปอนเอ่ยขึ้นอย่างงุนงงและสงสัยเพราะฉันเป็นคนปิดไฟทั้งบ้านเพื่อให้สิบทิศเป่าเทียนวันเกิดเขาเองแหละ และก็เลยลืมเปิดไฟหน้าบ้านและห้องนั้งเล่นเปิดแต่ไฟในห้องครัว

“มึงไม่ได้จ่ายค่าไฟรึไงไอ้ปอน?”เสียงของพี่เคเอ่ยถามพี่ปอนอย่างหงุดหงิด

“จ่ายดิว่ะ…สงสัยยัยยี่หวายังไม่กลับมามั้ง”

“ยี่หวากลับมาแล้วค่ะ^_^”ฉันเดินจูงมือสิบทิศเข้าไปหาพี่ปอนพี่เทลและพี่เคเพื่อนสนิททั้งสองของพี่ชายฉัน

“พี่ปอน…สวัสดีครับ^\^”สิบทิศยกมือไหว้พี่ปอนอย่างเคารพและพี่ปอนก็ยิ้มและยกมือรับไหว้สิบทิศ

“หวัดดีๆมาส่งยัยยี่หวาเหรอ?”

“ใช่ครับ….พอดีวันนี้เป็นวันเกิดผม….ยี่หวาเลยทำเค้กให้ผมทานน่ะครับ^_^”

“เราก็เลยปิดไฟเป่าเค้กกันด้วยน่ะครับ^_^”

“อ้อ…เออเกือบลืม…นี่ไอ้เทล…นู้นไอ้เค…เพื่อนพี่”พี่ปอนหันไปชี้มือแนะนำพี่เทลพี่เคให้สิบทิศรู้จัก สิบทิศหันไปยกมือไหว้พี่เทลพี่เคอย่างเคารพ โดยที่พี่เทลยกมือรับไหว้แต่พี่เคกลับทำเป็นไม่สนใจสิบทิศเหมือนเขามองไม่เห็นสิบทิศ เชอะหยิ่ง!

“สิบทิศคะ…เราไปทานเค้กกันเถอะค่ะ^_^”

“อ้อ…ได้ๆ”สิบทิศหันมายิ้มให้ฉันหลังจากที่เขาทำหน้าเศร้าสลดที่พี่เคไม่ยอมรับไหว้เขา

“ป่ะ..”ฉันว่าพลางยกมือกอดแขนของสิบทิศและออกแรงลากร่างเขาให้เดินตามฉันมา

“นี่จะไม่ชวนพี่กับเพื่อนๆพี่เลยหรือไง?”

“ไม่อ่ะ…ยี่หวาตั้งใจทำให้สิบทิศกินคนเดียว”

“ไอ้น้องใจร้าย!”พี่ปอนหน้าเข้มใส่ฉันพลางทำหน้าน้อยใจด้วย ฉันก็แค่ยักคิ้วให้เขาก่อนจะพาสิบทิศเดินหายเข้าไปในครัวโดยทำเป็นไม่สนใจพี่เค ที่เขาแอบชำเลืองหางตามามองหน้าฉันด้วยแหละ ดีชอบทำเป็นเมินดีนักเชอะ!

“เดี๋ยวเราป้อนนะ^_^”

“ครับ….”

“มีความสุขมากๆนะ”

“เราก็มีความสุขทุกวันแหละ….ที่ได้อยู่กับยี่หวาน่ะ^_^”

“ปากหวาน…”

“ลองชิมดูไหมล่ะครับ…”

“สิบทิศอ่ะ…”

“เอ่อ…เธอกินเค้กไปก่อนนะ…เดี๋ยวเราขึ้นไปเอาของบนห้องแปปหนึ่ง”ฉันบอกสิบทิศไป เขาก็ยิ้มและเคี้ยวเค้กตุ้ยๆที่ฉันตักให้อย่างเอร็ดอร่อยพลางพยักหน้ารับรู้ ฉันก็ยิ้มให้เขาก่อนจะถอดผ้ากันเปื้อนสีชมพูพิ้งที่สวมใส่อยู่ในขณะที่ทำเค้กเมื่อตอนช่วงเย็นก็นำไปวางไว้ที่ชั้นแขวนและเดินมุ่งหน้าไปยังชั้นสองที่ห้องนอนของฉัน โดยที่พวกเพื่อนๆของพี่ปอนคงจะพากันทำรายงานอยู่ที่ห้องนอนของพี่ปอนหรือไม่ก็ห้องพี่เคนั้นแหละ

พรึบ

“อื้อ..”ฉันร้องออกมาอย่างตกใจที่ด้านหลังของฉันมีคนมายืนด้านหลังและจัดการใช้มือใหญ่ปิดปากฉันกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นกายที่คุ้นเคยที่ฉันได้กลิ่นและเสพติดกลิ่นนี้ทุกวัน พี่เค…

“ร่านมากเหรอ…”

“มีผัวแค่คนเดียวมันไม่พอรึไงวะ?”เสียงเข้มเอ่ยกระซิบที่ข้างหูฉัน ถึงมันจะเป็นเสียงเเผ่วเบาแต่ฉันรับรู้ได้ถึงความดุดันในนำ้เสียงของเขาซึ่งมันกำลังบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจฉันเป็นอย่างมาก

“อื้อออออ!”ฉันดีดดิ้นตัวสุดแรงเกิดเพื่อให้หลุดจากการจับกุมของคนด้านหลังนี้ แต่ยิ่งฉันดิ้น เขาก็ยิ่งรัดร่างฉันแน่นขึ้น

“อื้ออออ”คราวนี้เสียงฉันต้องร้องดังกว่าเดิมเมื่อความเป็นสาวของฉันถูกสัมผัสจากมือหนาของคนด้านหลังเขาใช้หน้ามือลูบไล้ไปตามกลีบกุหลาบของฉันก่อนที่จะค่อยๆสอดแทรกมือเข้าไปในกางเกงชั้นใจที่เป็นแบบจีสตริงของฉัน

“อื้อออออ”ฉันดีดดิ้นตัวอีกครั้งเพื่อไม่ให้มือหนาทำอย่างที่ใจต้องการได้สำเร็จแต่แล้ว ฉันก็ต้องยอมเขาอยู่ดี ซึ่งเป็นแบบนี้ทุกทีเลย

“แฉะแบบนี้…สงสัยค้างคาจากมันมาสินะ”น้ำเสียงดูถูกกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูฉัน ทำให้ฉันทำตาแข็งกร้าวทันที ถ้าเขาไม่รักฉันก็ไม่เห็นต้องดูถูกกันขนาดนี้เลย!ปลายนิ้วเรียวของพี่เคสัมผัสที่ใจกลางความเป็นสาวของฉันที่มันชุ่มแฉะอย่างที่เขาบอก

“เด็กใจแตกแบบเธอ….โดนแค่ของฉันมันไม่พอรึไง…”

“ถึงต้องไปเสนอให้คนอื่นเขาอีกนะ..”

“ไม่สงสารพี่ชายเธอบ้างหรือไง….”

“ที่มีน้องสาวร่านสวาทอย่างเธอ…”แล้วใครกันล่ะ…ที่ทำให้ฉันเป็นคนแบบนี้

“อื้ออออ…”

“แล้วก่อนที่จะพาใครมาเอา…ช่วยกรุณาเกรงใจด้วย…ว่าที่อยู่ตอนนี้…”

“เธออาศัยฉันอยู่…”

“ลงไปบอกไอ้ห่านั้น….ให้มันกลับบ้านไปซะ!!!”

“อื้อออ…”ฉันส่ายศีรษะไปมาแทนคำตอบว่าฉันจะไม่บอกให้สิบทิศกลับบ้านตามคำสั่งของพี่เคแน่

จี๋ๆๆๆๆๆ(เสียงเครื่องไข่สั่น)

“อื้อออ”ฉันทำหน้าเหยเกทันทีที่รู้ว่าภายในช่องคลอดของฉันมีวัตถุบางแปลกปลอมถูกสอดใส่เข้าไป มันคือไข่สั่นเครื่องช่วยตัวเองชนิดหนึ่งที่ฉันมีและคนที่สรรหาซื้อมาให้ฉันก็คนด้านหลังฉันนี่แหละ

“อื้อออ”ฉันบิดเอวไปมาหนีบขาอ่อนทั้งสองข้างเข้าหากันเมื่อรับรู้ได้ถึงแรงเร็วที่เพิ่มความถี่ในการเสียวจากไข่สั่นที่ถูกบังคับโดยผู้ชายหน้าหล่อแต่โคตรเลวที่ยืนอยู่ด้านหลังฉัน

“จะไปดีๆ…”

“…”ฉันเงียบไม่ยอมตอบอะไรพี่เคไปทั้งๆที่เขาก็ปล่อยริมฝีปากของฉันให้เป็นอิสระแล้ว

บทก่อนหน้า
บทถัดไป