บทที่ 6 แรกพบเจอ เหมือนต้องมนต์สะกด( The first time we met) 100%
ลีโอนาร์ดยังคงนั่งนิ่ง คิดถึงเรื่องที่ให้ฟรานซิสไปสืบข้อมูลมาจนรู้ว่าเสี่ยใหญ่ติดหนี้การพนันจากคาสิโนของเขามากมาย จนต้องเอาที่นี่ไปจำนำทำและทำให้ตัวเขาเองมีปัญหาทางการเงิน หนี้สินท่วมท้น และฟรานซิสก็สืบมาจนรู้อีกว่าที่นี่ก็มีชื่อเสียงมากพอสมควร และค่อนข้างมีลูกค้าหนาคับคั่งพอตัว
"ห้าสิบห้าสิบผมคิดว่ามันคงไม่เหมาะซักเท่าไหร่"
ลีโอนาร์ดเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเรียบเฉยอีกเช่นเคย
"หกสิบสี่สิบ ผมตกลง!"
ลีโอนาร์ดกล่าวนิ่งใบหน้าเรียบเย็น เสี่ยใหญ่ได้ยินก็มีอารมณ์กรุ่นโกรธในใจเป็นอย่างมาก แต่เขาเองก็ไม่สามารถแสดงท่าทีออกไป ด้วยหนี้สินของตนเองที่มีมากมายจนเกินตัว หลายต่อหลายครั้งที่ถูกกลุ่มเจ้าหนี้เข้ามาทวงหนี้และถูกทำร้ายไปหลายต่อหลายครั้ง ในสถานการณ์ตอนนี้เขามีเพียงต้องจำยอมเท่านั้นเอง
"ตกลงครับ"
"และคืนนี้ ผมก็มีของขวัญพิเศษมามอบให้คุณลีโอนาร์ดโดยเฉพาะอีกด้วยครับ"
"ขอบคุณครับ"
ลีโอนาร์ดตอบด้วยท่าทางเรียบนิ่งอีกเช่นเคย ก่อนที่เขาจะเห็นเสี่ยใหญ่หันไปกระซิบกับผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาเอง แล้วก็หันมายกเครื่องดื่มชูขึ้นพร้อมกล่าว
"แด่มิตรภาพและธุรกิจของเราครับท่าน"
ลีโอนาร์ดยกแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นพร้อมกระดกรวดเดียวหมดจนหมดแก้วพร้อมกันกับเสี่ยใหญ่ ก่อนสักครู่ประตูจะเปิดออกพร้อมบุคคลที่ก้าวเข้ามาใหม่ เธอคือหญิงสาวที่สวยเซ็กซี่มีเสน่ห์เป็นที่สุด ลีโอนาร์ดจ้องมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง!รูปร่างของเธอเล็กได้สัดส่วนและใบหน้าสวยหวาน ดวงตาของเธอกลมโตสีเฮเซล ริมฝีปากบางเล็กเคลือบด้วยลิปสติกสีแดง น่าจูบน่าบดขยี้เป็นที่สุด หน้าอกของเธอถึงจะไม่ได้ใหญ่โตมากเหมือนที่เขาเคยเห็นมาก่อน มันก็คงจะเหมาะมือดีเหลือเกินลีโอนาร์ดคิดในใจ เอวบางคอดกิ่วสะโพกผายนั่นมันน่าจับตีซะจริงๆ เขาเผลอมองตาค้างและคิดไปไกลในจินตนาการของตัวเอง
"อะแฮ่ม..อื้อ.."
ฟรานซิสสะกิดเรียกลีโอนาร์ดเมื่อสังเกตุเห็นอาการของเขานิ่งงันเนิ่นนานมากกว่าปกติ เสี่ยใหญ่ยิ้มอย่างพอใจกับอาการของลีโอนาร์ด ก่อนจะกล่าวว่า
"นี่คือนางฟ้าแห่งจันทร์ทรา ของที่นี่ครับ เธอคือนางฟ้าแห่ง The moon club ของเรา เชิญท่านลีโอนาร์ดสนุกให้เต็มที่นะครับท่าน"
ก่อนที่เสี่ยใหญ่จะก้มหัวเคารพให้ลีโอนาร์ดเล็กน้อย แล้วเขาจึงค่อยๆก้าวจากออกไปจากห้องนี้ตามด้วยผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ที่พาแม่นางฟ้าคนนี้เข้ามาเธอหันหน้าไปสบตาแม่นางฟ้าจันทร์ทราสักครู่แล้วจึงก้าวออกไปเช่นกัน
"เบาๆ นะคับเจ้านาย ผมกลัวว่าแม่นางฟ้าคืนจันทร์จะแหลกคามือเจ้านายซะก่อน"
ฟรานซิสกระซิบที่ข้างหูก่อนจะหันหน้ามาขยิบตาเจ้าเล่ห์ให้แม่นางฟ้าคนนี้ก่อน แล้วเขาจึงยื่นมือออกมาพลางบอกว่า
"ผมฟรานซิส เลเดอร์ลูนครับ ยินดีที่ได้รู้จักคุณ เอ่อ..คุณ?"
"ฉัน มาริสา ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก"
ก่อนมาริสาจะยื่นมืออกไปสัมผัสมือเขาเช่นกัน เมื่อมือทั้งสองคนสัมผัสกัน ฟรานซิส ก็จุมพิตที่หลังมือมาริสาเบาๆ มาริสายิ้มรัยด้วยท่าทางยินดีและมีเสน่ห์ เธอตอบรับด้วยไมตรี และนี่มันคือเสน่ห์อีกอย่างของแมรี่ที่ถูกฝึกมาอย่างดี จากผู้เป็นแม่ ลีโอนาร์ด เห็นดังนั้นก็อารมณ์ขึ้น เขาชักสีหน้าใส่เธออย่างรวดเร็วและคิดในใจ
ผู้หญิงอะไรวะ หน้าไม่อายส่วนแมกซ์ก็กล่าวขึ้นอีกเช่นกัน
"ผมแม็กซ์ ลาซิโอ ครับ" ก่อนจะค่อยๆยื่นมือมาสัมผัสมือของมาริสาอย่างแผ่วเบา
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
มาริสาตอบรับ ก่อนที่ลีโอนาร์ดจะพูดขึ้นทันทีด้วยเห็นท่าทางของเพื่อนหรือลูกน้องทั้งสองคน ที่ทำมันขวางหูขวางตาซะเต็มทน
"พวกแกจะไปไหนก็ไปเลย ฟราน,แมกซ์ ไป รีบไสหัวไป!..
เมื่อเห็นท่าทางของเจ้านายที่พ่วงด้วยเพื่อนฟรานซิสก็หัวเราะร่าชอบใจ
"ฮ่า..ฮ่า..หมาหวงก้างซะด้วย"
"ไอ้ฟราน แก!!"
ก่อนที่เขาจะยกเท้าไล่เตะฟรานซิสติดๆ จากนั้นฟรานซิสก็ก้าวท้าวออกไปทันที ตามด้วยแม็กซ์ที่ยกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแล้วค่อยๆก้าวตามออกไปเช่นกัน....
