บทที่ 8 เมื่อผมต้องการ (When i need you)100%

มือของลีโอนาร์ดก็ไม่ได้อยู่ว่างแม้แต่น้อย มันทำเหมือนมีกลไกของมันที่คอยรับคำสั่งอย่างอัตโนมัติ เขาบีบเคล้นหน้าอกที่ทะลักล้นชุดเดรสของมาริสาอย่างรุนแรงเร่าร้อนอย่างทันทีทันใด ก่อนจะสอดแทรกมือหนาๆเข้าไปในเนื้อผ้าด้านในเข้าไปสะกิดปลายถันอย่างรักใคร่และเมามันส์

"อ๊ะ.!..ยะ..อย่าค่ะ!..".มาริสาครางในลำคอเบาๆเธอรีบร้องห้ามปรามเขาทั้งๆที่ตัวเธอเองก็หายใจหอบถี่รัว เธอรู้สึกวาบหวิวและวาบหวามไปทั้งตัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มันก่ออาการปั่นป่วนในช่องท้องของเธออย่างวุ่นวายอลหม่าน ช่องท้องของเธอปั่นป่วนหวิวๆยังไงชอบกล บางครั้งเธอเองก็เหมือนจะหมดลมหายใจไปเสียดื้อๆ เพราะเขาบดจูบอันเร่าร้อนดูดดื่มกับเธออย่างยาวนานเหมือนต้องการจะสูบวิญญาณและเลือดเนื้อของเธอไปจนหมด เขาทำให้เธอล่องลอยไปในอากาศ ร่างของเธอเบาบางล่องลอยไปในอากาศอย่างไรอย่างนั้นเลยทีเดียว

ลีโอนาร์ด เมื่อเห็นคนตัวเล็กนิ่งเงียบงันไปนานกว่าปกติ เขาก็ค่อยๆยกยิ้มที่มุมปากอย่างเล็กน้อยอย่างพออกพอใจ พลางคิดว่าแม่สาวน้อยคนนี้คงจะติดใจในรสจูบอันดูดดดื่มเร่าร้อนของตัวเขาเองเป็นแน่

"เอ๊ะ..ทำไมยังเงียบอีก" ลีโอนาร์ดคิดในใจ พลางถอนริมฝีปากออกจากปากเธอ และค่อยๆเขย่าตัวเธอไปมา..

"นี่คุณ!...คุณ..คุณ! ให้ตายสิ เธอเป็นลมหรือนี่? แค่นี่ถึงกับเป็นลมเลยเหรอ? นี่ผู้หญิงอย่างธออยู่ในสถานที่แบบนี้นี่นะ ถึงมันจะดูหรูหราแต่ใครๆก็รู้ว่าที่นี่เป็นคลับเฮาส์ ที่เปิดให้บริการเรื่องแบบนั้นด้วยหากใครพอใจ " หึ..ทำอย่างกับไม่เคย..ทำอย่างกับตกใจอะไรหนักหนา" ..โธ่เว้ยยยย!... ลีโอนาร์ด สบถออกมาอย่างเสียอารมณ์ แต่ก็พลันนึกไปถึงตอนที่ตัวเขาเองบดจูบอันอันตรายเร่าร้อนไปกับเธอ เธอก็ทำท่าทางงกๆงันๆเหมือนผุ้หญิงที่ไม่ประสีประสากับเรื่องทางเพศเข้าจริงๆ

"เป็นไปไม่ได้..ไม่มีทาง!" ลีโอนาร์ดสบถอาการอารมณ์เสียออกมาเสียงดังกับตัวเอง เมื่อตัวเองพลันนึกไปคิดว่า ผู้หญิงอย่างมาริสา จะไม่เคยจูบหรือผ่านมือชายคนไหนมาก่อน บางทีรึว่ามันอาจจะเป็นการแสดงละครฉากหนึ่งของผู้หญิงเล่ห์เหลี่ยมร้ายกาจอย่างเธอก็อาจจะเป็นไปได้ พอคิดได้อย่างนั้น ลีโอนาร์ดก็อารมณ์โกรธแค้นขึนมาอย่างรวดเร็ว

คนอย่างเขาไม่เคยที่จะต้อนอ้อนวอนหรือขอร้องผู้หญิงคนไหนบนโลกนี้ การขึ้นเป็นผู้นำตระกูลอันยิ่งใหญ่ และการถูกเลี้ยงดูมาแบบครอบครัวของมาเฟีย จึงทำให้เขาเป็นคนเย่อหยิ่ง ทะนงตน ถึงผู้หญิงตรงหน้าคนนี้จะสวยงามมากขนาดไหน ก็คงหนีไม่พ้นเป็นพวกผู้หญิงที่ต้องการจะเรียกร้องหาเงิน และใช้มารยามาหลอกล่อเขาเพียงเพื่อจะไดเเงินเพิ่มมากขึ้นก็เท่านั้นเอง

ลีโอนาร์ดร้องบอกการ์ดที่เฝ้าอยู่ข้างนอก ก่อนที่การ์ดของเขาจะเปิดประตูเดินเข้ามาพร้อมก้มหัวทำความเคารพผู้เป็นเจ้านาย

"ครับ นาย"

มาร์โก้ การ์ดคนสำคัญอีกคน เขาเก่งการสู้รบเป็นที่สุด ฝีมือของเขาโหดเหี้ยมอำมหิต จนใครๆต่างก็เกรงกลัวและเขายังเป็นหัวหน้าที่ฝึกฝนการต่อสู้แก่การ์ดทั้งหมดของลีโอนาร์ดด้วย เขาเคยเป็นนายทหารเก่าที่อยู่หน่วยอินทรีย์แห่งทัพฝรั่งเศษเขาชำนาญการต่อสู้ต่างๆทั้งมีสติปัญญาเฉียบแหลม มีไหวพริบว่องไว หาใครจับได้ยาก จริงๆแล้วมาร์โก้ เป็นการ์ดมือขวาของเขาเสียมากกว่า หากไม่ใช่เพราะฟรานซิสจะเข้ามาเพราะจริงๆแล้วฟรานซิสเป็นเพื่อนของลีโอนาร์ดมากกว่าจะเป็นมือขวาแต่เจ้านั่นเสือกที่จะหนีครอบครัวมาหลบอยู่กับเขาเพียงเพราะบอกว่ายังไม่อยากสืบทอดกิจการของครอบครัว ทั้งที่ครอบครัวของฟรานซิส ก็ร่ำรวยมาหาศาล มีธุรกิจ เรือสินค้า อยู่ทั่วโลก และยังมีเรือท่องเที่ยวหรูหราใหญ่โตอีกมายมาย อย่างว่าแหละฟรานซิสมันชอบโลดโผน นึกอยากจะทำก็ทำ นึกอยากจะไปก็ไป พ่อแม่ไม่เคยบังคับ ตามใจซะยิ่งกว่าใข่ในหินซะอีกทั้งๆที่เปนผู้ชายแท้ๆ ลีโอนาร์ดส่ายหัวให้เล็กน้อยพลางคิดถึงหน้าเพื่อนจอมเจ้าเล่ห์ของเขา...

"นายไปหายาดมมาให้ฉันหน่อยสิ มาร์โก้" ลีโอนาร์ดสั่ง มาร์โก้เลิกคิ้วขึ้นสูงคล้ายสงสัยเล็กน้อยก่อนจะตอบรับ

"ครับ นาย" ก่อนจะเปิดประตูไปเอายาดมที่เคาเตอร์ต้อนรับที่อยู่ด้านล่างของ The moon club พอขึ้นมาจึงเอายาดมให้เจ้านายของเขาตามคำสั่ง ก่อนจะก้มหัวเคารพ แล้วก้าวออกจากห้องไปทันที