บทที่ 9 เสน่หามารยา 1 ( Charming, Evil) 100 %

ลีโอนาร์ดจึงรีบนำยาดมมาจ่อจมูกของมาริสาที่นอนอยู่บนเตียง พลางมองเรือนร่างที่นอนแน่นิ่งอย่างข่มใจ เขากลืนน้ำลาย "อึก" ใหญ่เพราะต้องข่มอารมณ์อย่างมาก คิดไปถึงรสจูบอันดูดดื่มอ่อนหวานเมื่อสักครู่ที่ผ่านมามันยิ่งทำให้เขาทำใจลำบากอย่างมาก ถึงเขาจะหื่นและต้องการมากแค่ไหน เขาคงไม่อาจ แอบลักเอาตอนที่เธอไม่รู้สึกตัวอย่างนี้ สำหรับเขาคงมีแต่ผู้หญิงที่อยากจะกระโจนขึ้นเตียงกับเขาเสียมากกว่า พอคิดได้อย่างนั้นก็เอามือไปช้อนใต้ขาเรียวบางนั้นและมืออีกข้างก็สอดใต้หลังร่างเพรียวบางและอุ้มขึ้นแนบอกตัวเองก่อนจะเปิดประตูและก้าวออกไปยังรถ ลีมูซีนสีดำหรูที่จอดอยู่หน้าคลับ มาร์โก้ เปิดประตูให้เจ้านาย ก่อนจะขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับ พร้อมกับแมกซ์ที่ค่อยๆขับรถออกไปทันที ส่วนฟรานซิสที่เห็นเหตุการณ์อยู่ก็แปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ยังคงนั่งดื่มที่เคาเตอร์บาร์ต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ส่วนลีโอนาร์ด เมื่อมาถึงโรงแรมหรูของตัวเองก็รีบอุ้มร่างเล็กเข้าลิฟท์ขึ้นไปยังชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องพักของเขาเองทันที ผ่านสายตาของพนักงานโรงแรม และลูกค้าทั้งหลายพวกเขาต่างมองเป็นตาเดียวกัน เพราะไม่อยากจะเชื่อว่า เจ้าพ่อคาสโนว่าตัวร้ายอย่างเขาจะปฏิบัติกับผู้หญิงแบบนี้ทั้งๆที่ใครๆต่างก็รู้ว่าเขาไม่เคยใส่ใจหรือสนใจจะจริงจังกับผู้หญิงคนไหนซักคน และพนักงานส่วนใหญ่ก็ต่างสงสัยเหมือนกันว่าผู้หญิงคนนี้คือใครทำไมถึงได้สิทธิพิเศษขนาดนี้ ทันทีที่ลิฟท์ปิด พนักงานต่างวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนานา

เมื่อมาถึงห้องพัก มาร์โก้ก็ใช้คีย์การ์ดรูดเปิดพร้อมใส่รหัสเปิดประตูให้เจ้านายอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ลีโอนาร์ดจะอุ้มร่างคนตัวเล็กก้าวเข้าไปยังห้องนอนของเขา สร้างความแปลกใจให้แก่มาร์โก้เป็นอย่างมาก เพราะไม่เคยเห็นเจ้านายพาผู้หญิงคนไหนมายังห้องนอนของตัวเองเลย แต่ก็แต่แปลกใจและสงสัยเท่านั้น ก่อนจะรีบก้าวออกมาอย่างรวดเร็ว ส่วนลีโอนาร์ดก็รีบมานั่งลงบนเตียงมองคนตรงหน้าที่หลับไหลไม่รู้เรื่องราว เขาเขี่ยปอยผมที่ปกหน้ามาริสาออกไปเบาๆก่อนจะก้มลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากบางอวบอิ่มแล้วจึงยิ้มออกมาอย่างรักใคร่ ก่อนที่จะค่อยๆก้าวเข้าไปยังห้องน้ำแล้วรีบอาบน้ำชำระร่างกายตนเองทันที เขาอาบน้ำไปร้องเพลงไปอย่างอารมณ์ดี พลางคิดในใจ

"แม่นางฟ้าแห่งคืนจันทร์ เธอจะต้องสนุกกับฉันแน่ๆ ฉันสัญญา..ก่อนจะหัวเราะ..หึหึ " กับความคิดของตัวเอง

มาริสา เมื่อเห็นคนตัวใหญ่ก้าวเข้าไปยังห้องน้ำแล้ว เธอก็ดีดตัวลุกขึ้นทันที เพราะเธอฟื้นตั้งแต่ตอนที่อยู่บนรถแล้วแต่ยังคงแกล้งเป็นไม่รู้สึกตัวต่อไป เพราะกลัวผู้ชายคนนี้ เธอกลัวที่จะหลงเสน่ห์และหวั่นไหวไปกับเขาน่ะสิ เธอกลัวทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ต่อหน้าเขา

คิดได้อย่างนั้นแล้ว มาริสาก็รีบเปิดกระเป๋าของตัวเองที่วางอยู่บนหัวเตียง เธอนึกไปถึงตอนหัวค่ำที่เธอกำลังแต่งตัวและใช้ยานอนหลับที่เป็นน้ำมาชโลมตามตัวของเธอ ตามซอกคอ ทั้งหน้าอกเพื่อหวังจะให้มันช่วยเธอหากผู้ชายคนนี้คิดจะทำอะไร ก่อนจะเปิดกระเป๋าอีกรอบแล้วหยิบขวดยานอนหลับมาชโลมตามร่างกายอีกรอบเพราะไม่รู้ว่ามันจะได้ผลมั้ยกับผู้ชายคนนี้เธอรู้สึกว่าเขาอันตรายกว่าที่เธอคิดไว้เยอะ

เพราะฉะนั้นจะประมาทไม่ได้ เธอเคยใช้วิธีนี้มาตลอดหากจะต้องรับแขก หรือไม่ก็ผสมยานอนหลับใส่ในเครื่องดื่มให้พวกผู้ชายที่เธอจะต้องต้อนรับดื่ม ก่อนจะถอดเสื้อผ้าพวกผู้ชายนั้นออก และทำทีเหมือนว่าเธอเพิ่งจะมีอะไรกับเขา พอเขาตื่นขึ้นมา มาริสาก็จะรีบงัดมารยา วาจา ออกมาหว่านล้อม อย่างนั้น อย่างนี้ว่าเมื่อคืนมีความสุขแค่ไหน ผู้ชายทั้งหลายต่างก็หลงเชื่อและติดกับดักมารยาของเธอ เธอก็คงต้องใช้วิธีเก่านี่ล่ะ จัดการกับผู้ชายคนนี้..

มาริสาคิดในใจ ก่อนที่ประตูห้องน้ำจะเปิดออก เธอรีบนอนลงเหมือนเดิมและแกล้งหลับไม่รู้สึกตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ลีโอนาร์ดจะเดินมาก้มมองดูเธอ และเธอก็ทำทีเป็นพลิกตัว ลืมตาค่อยๆตื่นขึ้น แล้วจึงได้ยินเสียงของลีโอนาร์ด

"คุณ รู้สึกตัวแล้วเหรอ?"