บทที่ 23 คำเตือน

ปึง ๆ ๆ ๆ

ฉันไม่กดออดให้เสียเวลาอีกต่อไป เพราะคนข้างในไม่มีทีท่าจะมาเปิดประตูสักที มือระดมทุบบานประตูซ้ำ ๆ สัมผัสได้ว่าด้านหลังยังมีร่างสูงของเสือพยัคฆ์ยืนอยู่ นึกว่าเขาจะกลับห้องไปแล้วซะอีก

“สิงห์คำราม! เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ!!” ฉันตะโกนอย่างหัวเสีย นี่เขาทนฟังเสียงทุบประตูกับเสียงออดดังติด ๆ ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ