บทที่ 33 แผลในใจ

กลิ่นหอมอ่อน ๆ ให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างน่าประหลาดปลุกฉันให้รู้สึกตัวตื่น ความอบอุ่นโอบอุ้มรอบตัว รู้สึกสบายจนไม่อยากจะลืมตาตื่นเลยสักนิด อาการปวดหัวก่อนหน้าดีขึ้นมาก ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พอลืมตาอีกทีก็พบแต่ความมืดสนิท

เดี๋ยวนะ… ทำไมมันมืดขนาดนี้… นี่มันกี่โมงแล้ว?

พรึ่บ!

“อ๊ะ…”...