บทที่ 37 รถไฟประสานงา

“เซอร์ไพรส์!!”

ปอร์เช่พุ่งตัวเข้ามาในห้องเป็นคนแรก ถลาเข้าหาแฟนสุดที่รักของตัวเองที่ตอนนี้นั่งหน้าเหวอไปแล้ว พวกหนุ่ม ๆ เดินเข้ามาในห้อง ฉันขมวดคิ้วนิด ๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ความจริงฉันควรจะชวนพวกเขามาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ฉันไม่ว่างเลยนี่สิ

“มากันทำไมเนี่ย” เพียวถามด้วยสีหน้ายุ่งยากใจ ปอร์เช่ที่กำลังร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ