บทที่ 39 หึง

“อย่านะ! เอามือออกไป!”

ร่างฉันเครียดเกร็งขึ้นมาทันทีที่สัมผัสร้อน ๆ จากฝ่ามือหนาสอดเข้ามาใต้สาปเสื้อ เขาทาบลงบนหน้าท้องฉันเบา ๆ แต่มันสั่นประสาทฉันได้อย่างดี เสือพยัคฆ์ไม่สนใจเลยว่านอกห้องจะมีใครอยู่หรือไม่ ฉันคว้าจับข้อมือเขาแน่น สองตาจ้องนิ่ง ผู้ชายคนนี้ดีแต่ใช้กำลัง ไม่พอใจ ไม่ได้ดั่งใจก็ใช้กำลั...