บทที่ 46 หนี

“ตายแล้วขิม! เหล้าหกหมดแล้ว” ปริมซึ่งนั่งใกล้ฉันมากที่สุดร้องอุทานออกมา ทุกคนจึงหันมามองฉัน อัคคีเป็นคนแรกที่เข้ามาหยิบแก้วออกจากตักของฉัน ปริมช่วยหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดให้ ขณะที่สายตาฉันยังถูกตรึงอยู่กับผู้หญิงคนนั้น

“ขิมเป็นอะไรหรือเปล่า เราว่าไปเช็ดตัวที่ห้องน้ำก่อนเถอะ”

อัคคีเข้ามาประคองฉันให้ลุ...