บทที่ 41 พบกันใหม่

-งานศพ-

เสียงร้องไห้ดังไปทั่วศาลา4ที่เป็นที่ตั้งศพของพี่โซ่บรรดานักข่าวจากหลายสำนักเข้ามาเก็บภาพบรรยายกาศไม่ขาดสาย

ฉันนั่งมองรูปหน้าโรงศพนิ่งๆน้ำตาใหลอาบสองแก้มโดยไม่มีทีท่าว่ามันจะหยุดแม่พี่โซ่นั่งน้องร้องไห้ปานจะขาดใจตายนั้นทำให้ฉันปาบหนาขึ้นไปเอง

เรื่องนี้จะโทษใครไม่ได้นอกจากฉันที่ใจแข็งไม่ยอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ