บทที่ 67 ไม่มีแหวนเหรอ

เช้าวันต่อมา

ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันใหม่ ร่างเล็กยังซุกกายอยู่ภายใต้อ้อมกอดอุ่นของแทนไทตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ฉันเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าเขาอย่างใคร่รู้ กอดฉันไว้ทั้งคืนแบบนี้ไม่เมื่อยแขนรึยังไง แล้วไหนจะข้อมือที่อักเสบนั่นอีก ไม่ปวดบ้างรึไง

"อือ~ ตื่นแล้วเหรอครับ" เจ้าของกอดอุ่นเอ่ยด้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ