บทที่ 17 เก็บอาการ (2) จบตอน
[พาร์ท : ฉลามดุ]
ไม่คิดว่าพอกลับมาที่ห้องเธอแล้วจะมาเจออะไรแบบนี้
ผมนั่งกุมหัวอยู่ที่โต๊ะกินข้าวที่ห้องของคะนิ้ง ตีอกชกหัวตัวเองที่ไม่ยอมหายอารมณ์ขึ้นซะที หน้าร้อนแล้วแม่งเอ้ย ทำไมนิ้งต้องเกิดมาขาวขนาดนั้นด้วยวะ หน้าก็ขาว ขาก็ขาว ตัวก็ขาว หน้าอกก็...
เวร!!
“ลืมมันไป... ลืมดิวะ” ผมปรามความคิดตัวเอง...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ปฐมบทคนหลงเธอ
2. บทที่ 2 จีบแบบฉลามดุ (1)
3. บทที่ 3 จีบแบบฉลามดุ (2) จบตอน
4. บทที่ 4 ทำไมเธอต้องน่ารักด้วยวะ (1)
5. บทที่ 5 ทำไมเธอต้องน่ารักด้วยวะ (2) จบตอน
6. บทที่ 6 วายร้าย (1)
7. บทที่ 7 วายร้าย (2) จบตอน
8. บทที่ 8 ขี้น้อยใจ (1)
9. บทที่ 9 ขี้น้อยใจ (2) จบตอน
10. บทที่ 10 ภูมิแพ้ (เธอ) (1)
11. บทที่ 11 ภูมิแพ้ (เธอ) (2) จบตอน
12. บทที่ 12 แค่ไหนที่เรียกว่าจีบเธอ (1)
13. บทที่ 13 แค่ไหนที่เรียกว่าจีบเธอ (2) จบตอน
14. บทที่ 14 แค่เพ้อ (1)
15. บทที่ 15 แค่เพ้อ (2) จบตอน
16. บทที่ 16 เก็บอาการ (1)
17. บทที่ 17 เก็บอาการ (2) จบตอน
18. บทที่ 18 พ่อทูนหัว (1)
19. บทที่ 19 พ่อทูนหัว (2) จบตอน
20. บทที่ 20 เปราะบาง 1 (1)
21. บทที่ 21 เปราะบาง 1 (2) จบตอน
22. บทที่ 22 เปราะบาง 2 (1)
23. บทที่ 23 เปราะบาง 2 (2) จบตอน
24. บทที่ 24 สิ่งกีดขวาง (1)
25. บทที่ 25 สิ่งกีดขวาง (2) จบตอน
26. บทที่ 26 มีเเต่เธอ (1)
27. บทที่ 27 มีเเต่เธอ (2) จบตอน
28. บทที่ 28 ว่าที่พี่เเฟน (1)
29. บทที่ 29 ว่าที่พี่เเฟน (2) จบตอน
30. บทที่ 30 ไม่ธรรมดา (1)
31. บทที่ 31 ไม่ธรรมดา (2) จบตอน
ย่อ
ขยาย
