บทที่ 28 ว่าที่พี่เเฟน (1)

เฮียคะนองมาที่นี่เหรอวะ ชิบหาย

“แล้วอยู่ไหนวะเจ๊” คะนิ้งทำหน้าตื่นเมื่อผมถาม เอาตรงๆ จะว่ากลัวมั้ยผมก็ไม่ได้กลัวเท่าไหร่ จะมาสักตีนหรือตรงส่วนไหนก็มาเลย จะได้จบเป็นเรื่องๆ ไป ผมไม่อยากให้เรื่องอะไรมันค้างคา

คะนิ้งดึงมือผมออกทันทีตอนที่ผมเผลอคิดอะไรอยู่คนเดียว เธอทำหน้ากล้าๆ กลัวๆ ตอนลงไปจากเตียงแล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ