บทที่ 2 ภารกิจเสี่ยงตาย

“อุอะ อุอิอา อะอุ๊อิอ๊า...ฯลฯ”

ร่างสูงใหญ่สะดุ้งเฮือก เพราะเสียงสายเรียกเข้าที่ดังมาจากโทรศัพท์มือถือรุ่นสะเทือนน้ำสะเทือนบก

“แม่ง... ไอ้ฟักเอ๊ย !” คนที่เกือบขึ้นสวรรค์อยู่รอมร่อแต่ถูกขัดคอ สบถออกมาด้วยความรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่าน

ชายหนุ่มซัดลมหายใจแรง เมื่อนึกได้ว่าคนที่รู้เบอร์โทรศัพท์เขา มีอยู่เพียงแค่ไม่กี่คน และทุกคนรู้ว่าตอนนี้คือช่วงวันหยุดพักร้อนของเขา

เดวิน เฮนดริค เป็นอดีตนาวิกโยธินแถวหน้าที่ฝ่านสมรภูมิความตายมาอย่างโชกโชน

ปัจจุบันเขาเปลี่ยนอาชีพมาเป็นบอดี้การ์ดมือหนึ่งของ นายทรงกลด ทรัพย์สมบัติไพศาล นักธุรกิจพันล้าน เจ้าของตลาดค้าส่งผลไม้และโกดังเก็บสินค้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศไทย

แม้ว่าเดวินเป็นเพียงลูกจ้างกินเงินเดือน แต่ค่าตัวของเขาสูงถึงเจ็ดหลักและมีตารางงานระบุชัดเจน หากไม่ใช่ธุระสำคัญหรือมีเรื่องคอขาดบาดตาย คงไม่ใครบังอาจโทรมาก่อกวน

“ฉิบหายแล้ว !”

เดวินสบถกับตัวเอง หลังจากที่มองผ่านเลนส์กล้องส่องทางไกลแล้วพบว่าโจรลักพาตัว คุณหนูญรินดา ทรัพย์สมบัติไพศาล  ลูกสาวคนเดียวของพ่อเลี้ยงทรงกลด ไม่ได้เป็นเพียงอดีตคนขับรถแก่ๆ ที่หลงผิดหรืออาชญากรมือสมัครเล่น

แต่เป็นชายฉกรรจ์ที่ผ่านการฝึกฝนการต่อสู้มาอย่างโชกโชนเช่นเดียวกับเขา ที่สำคัญพวกมันมีกันสามคน และก็ยังมีปืนไรเฟิลจู่โจมรุ่นเอเค47 และปืนสั้นมอสเบิร์กติดตัว ขณะที่เขามีเพียงหัวเดียวกระเทียมลีบ

พ่อเลี้ยงทรงกลดต้องการให้เดวินทำงานอย่างเงียบเชียบ โดยกำจัดหลักฐานทุกอย่างให้สะอาดเรียบร้อยที่สุด และเรื่องที่ญรินดาโดนลักพาตัวไปเรียกค่าไถ่ จะต้องถูกเป็นความลับ เพื่อไม่ให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียง และถ้าหากทำงานสำเร็จ เงินค่าไถ่จำนวนสามสิบล้านบาทจะตกเป็นของเขา

ความมืดขยายตัวครอบคลุมชายป่าบริเวณนั้น เดวินอาศัยช่วงเวลาที่พวกโจรจับกลุ่มสุมหัวคุยกัน ซึ่งเป็นจังหวะเหมาะในการจู่โจม ร่างสูงใหญ่ปีนป่ายเนินเขาลาดชันลงไปเบื้องล่าง พิกัดคือรถแคมปิ้งการ์

เขาเร้นกายไปตามเงาไม้ เคลื่อนไหวอย่างว่องไว เงียบกริบทุกย่างก้าว และสามารถเข้าถึงเป้าหมายโดยที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ทันสังเกตเห็น

“ลูกสาวไอ้พ่อเลี้ยงทรงกลดเซ็กซี่เป็นบ้า มันน่าจับทำเรียงคิวมาราธอนจริงๆ ให้ตายเถอะ”

“ตั้งแต่เกิดมากูยังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนสวยน่าอึ๊บเท่ากับอีคุณหนูญรินดาเลย หน้าใสกิ๊ก ผิวขาวเนียนไปทั้งตัว นมใหญ่เบ้อเริ่ม แต่เอวเล็กนิดเดียว แค่มองก็เฉย ๆ เสียวลำแล้ว”

“อดใจรออีกสิบห้านาที ถ้าหากไอ้พ่อเลี้ยงทรงกลดไม่โอนเงินค่าไถ่ตัวลูกสาวเข้าบัญชีให้พวกเรา กูนี่แหละ จะเป็นผัวคนแรกของอีคุณหนูญรินดา”

น้ำเสียงของพวกมันแต่ละคนส่อถึงความหื่นกระหาย สายตาลามกสามคู่กวาดมองไปทั่วเรือนร่างสวยสดเย้ายวนของหญิงสาวที่ถูกจับมัดมือมัดเท้าติดกับเก้าอี้ เดรสรัดรูปสีครีมกลมกลืนเข้ากับผิวพรรณขาวเนียนเหมือนไข่มุก ดูเผิน ๆ เหมือนเธอไม่ได้สวมเสื้อผ้า

“ต่อให้ไม่ได้เงินค่าไถ่สักแดง กูก็ไม่นึกเสียดาย ตอนนี้กูอยากเป็นลูกเขยมหาเศรษฐีเต็มแก่แล้วว่ะ”

“ความคิดมึงไม่เลว เงินแค่สามสิบล้าน ปล้นร้านทองแป๊บเดียวก็ได้มาเหนาะ ๆ ถ้าเก็บอีคุณหนูญรินดาเอาไว้ทำเมีย พวกเราก็ไม่ต้องเสียเวลาออกไปล่าเหยื่อ นึกอยากเมื่อไหร่ก็เสียบได้เลย ฮ่า ๆ”

ทั้งสามหัวเราะร่ากับความคิดต่ำช้าสามานย์

ในเวลาเดียวกันนั้น เดวินกำลังเล็งปืนเบอเรตต้า 92เอฟ (Beretta92F[1]) ไปที่โจรรายหนึ่ง บุคคลที่เป็นเป้าหมายสะพายปืนกลแบบยิงต่อเนื่องคล้องไว้ที่หัวไหล่ ซึ่งมีลักษณะเตรียมพร้อมที่จะทำสงครามอยู่ตลอดเวลา ชายหนุ่มจึงเลือกกำจัดตัวอันตรายเป็นอันดับแรก

ปัง! ลูกกระสุน 9มม. พุ่งแหวกอากาศ เจาะทะลุกะโหลกของโจรรายที่หนึ่งด้วยความเร็วเสียง ความรุนแรงนั้นสามารถคว่ำชายฉกรรจ์ร่างยักษ์ให้ล้มกระเด็นและขาดใจตายทันที ก่อนที่พรรคพวกของมันจะได้ยินเสียงก๊าซจุดระเบิดดังขึ้น

“เฮ้ย !” เสียงอุทานตื่นตระหนก

พวกมันคาดไม่ถึงว่าจะมีใครกล้ามาล้วงคองูเห่า เพราะตัวประกันเป็นถึงลูกสาวของมหาเศรษฐีพันล้าน

“แม่งเอ้ย ! ใครวะ”

โจรรายที่สองวิ่งไปหลบด้านหลังรถ รอคอยจังหวะที่จะเปิดประตูเข้าไปเอาตัวประกันออกมาจากแคมปิ้งการ์ ส่วนโจรรายที่สามก็สอดส่องหาที่มาของกระสุนและคาดคะเนจำนวนของฝ่ายตรงข้าม

เดวินโยนก้อนหินไปทางทิศอื่น เพื่อหันเหความสนใจของพวกมันและสร้างความสับสน ทำให้สองโจรเข้าใจว่าเขาไม่ได้มาเดี่ยว

โจรรายที่สองตัดสินใจทิ้งตัวประกันแล้ววิ่งหลบเข้าไปในป่า

ปัง! ปัง! ปัง! ....

โจรรายที่สาม ใช้ปืนรูเกอร์กราดยิงเข้าไปในป่าฝั่งที่เดวินซ่อนตัวอย่างบ้าคลั่ง จนกระทั่งลูกกระสุนสามสิบนัดหมดแม็กซ์

ชายหนุ่มอาศัยจังหวะที่มันบรรจุกระสุนใส่รังเพลิง ยิงโต้กลับแล้วก็เปลี่ยนที่ซ่อนตัว เขารุกคืบเข้าไปหาพวกมันโดยใช้เส้นทางคนละทิศกับตัวประกัน เพื่อป้องกันไม่ให้เธอโดนลูกหลง

[1] ปืนเบอเรตต้า 29F บรรจุลูกกระสุนได้จำนวนยี่สิบนัด

บทก่อนหน้า
บทถัดไป