บทที่ 58 คู่เต้นรำ
“เล่นกันแบบนี้ใช่มั้ย” ตะวันพึมพำออกมา เมื่อความมั่นใจกลับมา แต่ความรู้สึกยังอยู่ ความรู้สึกที่ร่องสาว เพราะมันทั้งแดงและบวม เจ็บ เจ็บอยู่
ตะวันเดินออกจากห้องน้ำในที่สุด ภาพจากกล้องด้านหน้าถูกรายงานตรงไปยังคีนที่กลับมานั่งที่โต๊ะแล้ว รอยยิ้มที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของคีนก็คงมีแต่คีนเท่านั้นที่รู้ว่าสาเห...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ตระกูลชอว์น
2. บทที่ 2 สระว่ายน้ำ
3. บทที่ 3 นิ้วแสนร้ายกาจ
4. บทที่ 4 คำสั่งนายท่าน?
5. บทที่ 5 แค่คนใช้ในบ้าน
6. บทที่ 6 ผมไม่ชอบอยู่ห่างตะวัน
7. บทที่ 7 แขกผู้ทรงเกียรติ
8. บทที่ 8 สำหรับเขาแล้วมันแค่นั้น
9. บทที่ 9 “เธอยังไม่เคยเลยใช่มั้ย”
10. บทที่ 10 เธอเจ็บร้าวไปทั้งตัว
11. บทที่ 11 “ของดียังมีอีกเยอะ...ถ้าเธอน่ารักแบบนี้ไปนานๆ”
12. บทที่ 12 เธอบอบบางเกินไป
13. บทที่ 13 “ขอกินเธออีกได้มั้ย?”
14. บทที่ 14 เขาดูดีแม้ทั้งในยามหลับ
15. บทที่ 15 ฉันทำเธอเป็นใบ้ด้วยเหรอ?
16. บทที่ 16 ฉันต้องการเธออีก เธอออกมาหาฉันได้มั้ย?
17. บทที่ 17 “เธอจะได้รู้จักฉันมากขึ้นอีกนิดตะวัน...”
18. บทที่ 18 ก็น่ารักดี
19. บทที่ 19 อย่า ลืม จุด หวงห้าม นะคะ
20. บทที่ 20 อยากให้อยู่กับเธอไปตลอด
21. บทที่ 21 ความป่าเถื่อนในตัวคีน
22. บทที่ 22 “คุณคีน ตะวัน...ตะวัน...”
23. บทที่ 23 ตะวันที่ห้อยหัว
24. บทที่ 24 โกหกหน้าตาย
25. บทที่ 25 ตะวันไร้การขัดขืน
26. บทที่ 26 ตะวัน หลงใหลจุดสูงสุดของอารมณ์สวาท
27. บทที่ 27 เขาเป็นคนที่เธอแอบรักมาตลอดสิบปีนี้
28. บทที่ 28 คีนจ้องมอง ส่งสายตาหวาน
29. บทที่ 29 ป้อนอาหารให้กับเขา
30. บทที่ 30 “ความอ่อนโยน...ไม่เหมาะกับคนแบบคีน ชอว์น”
31. บทที่ 31 ตะวันเป็นผู้หญิงนะคะ
32. บทที่ 32 ข้ออ้างที่เธอใช้และได้ผล
33. บทที่ 33 คนที่อยู่ในความคิดของตะวัน
34. บทที่ 34 หนีไม่พ้น
35. บทที่ 35 คีนจับต้นขาด้านบนของตะวัน ลูบไล้ผิวบริเวณนั้น
36. บทที่ 36 ฉันต้องการให้เธอไปพบผู้ชายคนนี้
37. บทที่ 37 “หุบปาก...ถ้าฉันไม่ได้ขอความเห็น”
38. บทที่ 38 มิซาโต้ เขามาถึงแล้ว!!!
39. บทที่ 39 ตะวันสั่นสะท้าน
40. บทที่ 40 “เธอคือปีศาจร้าย...”
41. บทที่ 41 ดึงดูดพลังเพศ ความต้องการในตัวเธอได้อย่างดีเยี่ยม
42. บทที่ 42 สองความรู้สึก เจ็บ และคับแน่น
43. บทที่ 43 “คนของเราไม่มีใครรู้ตำแหน่งของคีน ชอว์น ครับ”
44. บทที่ 44 มิซาโต้เป็นใคร?
45. บทที่ 45 ถึงเวลาที่สถานะต้องเปลี่ยน
46. บทที่ 46 หญิงสาวสะดุดใจ
47. บทที่ 47 “ใช่! ฉันคีน ชอว์น ไม่ใช่มิซาโต้ ฮานาเดะ”
48. บทที่ 48 น้ำอมฤตจากสรวงสวรรค์
49. บทที่ 49 ความระแวง
50. บทที่ 50 “ตะวันเป็นสิทธิของผม คนที่มีสิทธิตัดสินชีวิตเธอคือผม...”
51. บทที่ 51 คีนปล่อยร่องสาวให้เป็นอิสระ
52. บทที่ 52 โจรกระจอก
53. บทที่ 53 เขากำลังจะสวมรองเท้าให้กับเธอ
54. บทที่ 54 สิ่งดีๆ ที่ได้จากคุณน่าประทับใจมาก
55. บทที่ 55 “เธอนี้ความจำสั้นมาก รู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้ผล แต่ก็ยังจะทำ”
56. บทที่ 56 ฉันไม่ชอบเล่น
57. บทที่ 57 ตะวันที่ร้องขอ
58. บทที่ 58 คู่เต้นรำ
59. บทที่ 59 “ถ้าบอกว่าไม่อยากได้คืน คุณคีนเชื่อมั้ยคะ?”
60. บทที่ 61 “นั่นมันเรื่องของคุณ แต่ฉันจะไปจากที่นี่”
61. บทที่ 62 เธอไม่จำเป็นต้องทำแบบที่เธอทำอยู่
62. บทที่ 63 “ไม่เคยเชื่อฟังเลย” คีนกระซิบเสียงแหบพร่า ต่อว่าตะวัน
63. บทที่ 64 น้ำตาลูกผู้ชาย
64. บทที่ 65 ตระกูลฮานาเดะ
65. บทที่ 66 คุมขัง
66. บทที่ 67 “คนแรกที่คุณตะวันต้องสู้ คือ คุณคีน ครับ”
67. บทที่ 68 หนทางแก้ต่างช่วยเหลือคีน
68. บทที่ 69 น่ากลัว ชะมัด!
69. บทที่ 70 “ไม่ต้องออมแรงนะคะ”
70. บทที่ 71 อยู่ในความควบคุมของทัณฑสถาน
71. บทที่ 72 พระเจ้า! ท่านให้พวกเขารักกันแล้ว
72. บทที่ 73 “ถ้าบนโลกนี้ไม่มีคีน ชอว์น เธอจะรักฉันมั้ย?”
73. บทที่ 74 ตะวัน เธอควรมองหน้าผู้ชายที่เธอต้องนอนด้วย
74. บทที่ 75 จับตัว
75. บทที่ 76 ตะวันที่น้ำตานองหน้า เนื้อตัวมีรอยช้ำมากมาย
76. บทที่ 77 คีนรัดร่างบางไว้แนบอก
77. บทที่ 78 ฝันร้ายมันตามหลอกหลอนฉัน
78. บทที่ 79 ฉันไม่ต้องการให้คีน ชอว์น มันมีลมหายใจอีกต่อไป
79. บทที่ 80 ‘จดหมายรัก’
80. บทที่ 81 เคราหนวดลากไล้ ทิ่มแทง
81. บทที่ 82 “ทิมมีอะไรจะบอกตะวัน”
82. บทที่ 83 ถ้าตอนนั้น
ย่อ
ขยาย
