บทที่ 36 ร้อนรน

ปึก!

ทันทีที่เดินออกจากห้องประชุมมาร่างของผมปะทะเข้ากับใครบางคนอีกแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรและทำท่าจะเดินต่อไป หากทว่ากลับถูกมือหนาคว้าไหล่เอาไว้จากด้านหลัง ทำให้ผมจำเป็นต้องหยุดเดินตามแรงกระชากนั้นก่อนจะหันกลับไปมองด้วยความหงุดหงิด

และก็พบว่าคนที่หยุดผมไว้คือผู้ชายคนเดิมที่ผมเคยเดินชนก่อนหน้านี้ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ