บทที่ 53 แสนหวาน

“โอ้โห… ที่นี่สวยจังเลย”

ร่างบางอุทานออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น สายตากวาดมองท้องทะเลสีครามแสนสวยงามเบื้องหน้า มือบางทั้งสองวางลงบนขอบราวจับของเรือที่กำลังชะลอความเร็วลงช้า ๆ เมื่อมาถึงจุดหมาย

ผมผละออกจากการบังคับเรือและลุกขึ้นเดินมาหาร่างบางช้า ๆ ผมยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของเธอก่อนจะค่อย ๆ ประคองกอดเบา ๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ