บทที่ 44 แมวปีศาจ

“...” ไม่มีเสียงตอบรับแต่เขากลับจ้องหน้าเธออยู่อย่างนั้นจนทำให้คนที่มีแค่เสื้อคลุมอาบน้ำปกปิดร่างกายเริ่มประหม่า

“มีอะไรก็รีบพูดมาสิ เอาแต่จ้องแบบนี้คืนนี้ทั้งคืนฉันก็ไม่รู้เหตุผลของนายหรอกนะ ฉันอ่านสายตาคนไม่เก่งด้วยสิ” เธอพูดเสียงเบาในประโยคสุดท้าย ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาเอาแต่มองเธอตั้งแต่ที่เขาปรา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ