บทที่ 105 กรุงโซล : 105

“เออ เรื่องมันพลาดแล้วจะบ่นอะไรนักหนา ตอนนี้เรามาช่วยกันคิดดีกว่าว่าจะรับมือกับพวกไอ้โซลยังไง ตอนนี้เฮียออกไปไหนไม่ได้เลย พวกมันคงส่งคนมาตามติดเฮียเป็นแน่” ผมขอความช่วยเหลือลูกพี่ลูกน้องคนสนิทที่อยู่ปลายสายแบบลนลาน ปกติก็ไม่เคยคิดกลัวอะไรหรอกนะ แต่ผมไม่อยากจะพลาดท่าให้กับไอ้โซลเป็นหนที่สองอีกแล้ว

แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ