บทที่ 16 กรุงโซล : 16

“….” ฉันไม่ตอบ เสมองไปทางอื่นแทน

“โซล ขอโทษนะครับแก้มใส” เสียงหวานมาเชียว

ตึกตักๆ บ้าจริง เล่นมาใช้ลูกอ้อนแบบนี้ ฉันก็ติดกับน่ะสิ

“มาเพื่อขอโทษแค่นี้ ไม่ต้องมากอดก็ได้ ปล่อยเลย!” ฉันพูดเสียงแผ่วเบาเพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายออกไป

“แล้วอยากให้ทำอะไรไถ่โทษดีล่ะ หื้ม” โซลไม่ถามเปล่า เขายื่นหน้าที่อย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ