บทที่ 18 กรุงโซล : 18

@22.15 น.

“อื้อ หิวน้ำจัง” ฉันรู้สึกหิวน้ำเลยลืมตาขึ้นมา ใช้มือควานหาเหยือกน้ำที่วางไว้โต๊ะข้างเตียงแล้วเทดื่ม

อึกๆ อา สดชื่นจัง พอร่างกายได้รับน้ำแล้วก็รู้สึกตื่นเต็มตา เหลือบมองดูนาฬิกาที่ข้างเตียง “สะ สี่ทุ่มแล้วเหรอ” นี่ฉันนอนหลับนานขนาดนี้เลยเหรอ

จำได้ว่าตอนนั้นแค่บ่ายแก่ๆ เองนะ พอนึกถึงเรื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ