บทที่ 26 กรุงโซล : 26

“เฮ้... ไอ้โซล ไอ้โซล ไอ้เชี่ยโซล” ผมสะดุ้งหลุดจากห้วงความคิดในอดีต ทันทีที่ได้ยินเสียงไอ้เอฟวันแหกปากตะโกนเรียก

“แหกปากหาญาติฝั่งพ่อมึงเหรอไอ้วัน” ผมตะคอกเสียงหงุดหงิดใส่มัน หูจะหนวกมั้ยเนี่ย ไอ้นี่เสียงยิ่งแสบแก้วหูอยู่ด้วย

“ญาติพ่อมึงน่ะสิ กูเรียกมึงตั้งนาน จะเหม่อไรนักหนาหรือคิดถึงแฟนเก่า” ไอ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ