บทที่ 48 กรุงโซล : 48

“แนวร่วมอะไรของแก เดี๋ยวนี้มีความลับกันนะ” ฉันพ่นลมหายใจออกจากปากเบาๆ ลืมตาหันไปมองนาเดียร์แบบเอือมๆ

“ไม่ใช่ความลับ ก็แกเพิ่งถาม ก่อนหน้าฉันก็ไม่มีเวลาเล่า”

ฉันเขยิบเข้าไปสวมกอดออดอ้อนนาเดียร์ให้เธอหายงอน จากนั้นก็ยอมเล่าเรื่องที่ฉันให้เฮียยูกิช่วยเป็นสายลับแอบส่งความเคลื่อนไหวของโซล และยอมเป็นไม้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ