บทที่ 49 กรุงโซล : 49

พรึ่บ!!

“อ๊ะ! ปล่อยฉันนะ” เขาเป็นบ้าอะไร อยู่ๆ ก็ฉุดมือฉันให้ลุกยืนแถมยังอุ้มฉันอีก

“อยู่นิ่งๆ ถ้าไม่อยากโดนฉันโยนลงทะเล”

“นายก็ปล่อยฉันลงสิ ฉันเดินเองได้ ขาไม่ได้เจ็บ” ไม่ได้นะแก้มใส เธอจะปล่อยให้เขาถูกเนื้อต้องตัวเธอมากกว่านี้ไม่ได้นะ

“อย่าอวดเก่ง นี่เจ็บจนชาไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าขาเธอก็มีแผล”

อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ